Firma System76 znana jest przede wszystkim z produkowanego sprzętu, a raczej z niecodziennego założenia, by sprzedawać sygnowane marką laptopy i stacje robocze z preinstalowanym Linuksem: do wyboru jest Ubuntu lub autorski system Pop!_OS. Rozwijana na bazie Ubuntu dystrybucja kierowana jest przede wszystkim do programistów i właśnie doczekała się nowego wydania, bazującego na zaprezentowanym w miniony weekend Ubuntu 19.10.
Nowy Pop!_OS już jest
Jak dotąd nie sposób twierdzić, by Pop!_OS spotkał się z większym zainteresowaniem programistów poza ekosystemem urządzeń produkowanych przez System76. Najczęstszym argumentem wyrażającym niechęć do migracji jest brak funkcji, które mogłyby na deweloperskiej stacji roboczej dawać Pop!_OS-owi jakąkolwiek przewagę nad zwykłym Ubuntu. Warto sprawdzić, czy coś się w tej kwestii zmieniło wraz z wydaniem 19.10.
Pop!_OS 19.10 – co nowego?
![popos3 popos3](/img/static/blog/virtualbox_ubuntu_21_10_2019_17_52_14_1_.png.webp)
Nowa wersja systemu zwraca uwagę jedynie za sprawą dwóch nowości: narzędzie Tensorman i nowości w mechanizmie aktualizacji. Pozostałe bowiem wynikają z implementacji środowiska GNOME 3.34 i bazowania na Ubuntu 19.10. Jako zasługę można jeszcze wymienić nowy dopracowany ciemny motyw. Twórcy dystrybucji poświęcają bowiem wiele uwagi wyglądowi systemu, utrzymując go w łaskawej dla wzroku kolorystyce i stylistyce kojarzącej się z edytorem Atom.
Tensorman
Przejdźmy jednak do konkretów. W Pop!_OS 19.10 udostępniono nowe autorskie narzędzie Tensorman, które w znaczący sposób upraszcza korzystanie z biblioteki uczenia maszynowego TensorFlow. Twórcy wyszli z założenia, że korzystanie z niej na Linuksie jest uciążliwe – konieczne jest budowanie wielu wariantów dla każdego wydania, w dodatku z zachowaniem zależności, które także mogą sprawić nie lada problemy w zakresie kompatybilności z gospodarzem.
Narzędzie wykorzystuje kontenery Dockera z instancjami biblioteki TensorFlow. Działają one w izolacji od systemu operacyjnego i w ten sposób użytkownik nie musi się już troszczyć o zależności i kompatybilność kolejnych wersji. Problem w tym, że wygoda obsługi biblioteki w ten sposób pozostawia wiele do życzenia – docker
wykorzystuje żmudną składnię i to właśnie ten aspekt zmienić ma Tensorman.
Przykład? Oba poniższe polecenia są równoważne.
docker run -u $UID:$UID -v $PWD:/project -w /project \
--runtime=nvidia --it --rm tensorflow/tensorflow:latest-gpu \
python ./script.py
tensorman run --gpu python -- ./script.py
Więcej informacji na temat Tensormana znaleźć można w dokumentacji.
Aktualizacje
Nowa wersja Pop!_OS-a wprowadza także ważną nowość w mechanizmie aktualizacji systemu. Odtąd aktualizacje będą domyślnie pobierane automatyczne, gdy tylko system rozpozna, że są dostępne. Nie należy jednak mylić tego procesu z automatyczną aktualizacją systemu – wciąż to użytkownik będzie decydował, kiedy i czy w ogóle instalowane mają być nowości. Zmiana sprowadza się tylko do ich automatycznego pobierania.
Pop!_OS 19.10 – dla kogo?
Oczywiście wspomniany Tensorman to nie jedyne dostępne narzędzie deweloperskie. W sklepie Pop!_Shop znajdziemy znacznie więcej środowisk programistycznych, edytorów czy hipernadzorców. Rzecz w tym, że z ich dostępnością nie ma także problemów na mnóstwie innych dystrybucji. Zwłaszcza dziś, kiedy coraz rzadziej ręcznie dodajemy adresy repozytoriów do listy, a coraz częściej pobieramy z sieci paczkę snap czy flatpak.
![popos2 popos2](/img/static/blog/virtualbox_ubuntu_21_10_2019_17_56_17_1_.png.webp)
Dla użytkowników wykorzystujących bibliotekę TensorFlow uproszczenie poleceń pozwalających na obsługę kontenerów będzie najpewniej mile widziane. Ale czy to funkcja na tyle duża, by obok aktualizacji środowiska graficznego uczynić z niej najważniejszą nowość wydania? Na to pytanie Czytelnik musi sobie odpowiedzieć sam po testach Pop!_OS-a. Obrazy znaleźć można na stronie dystrybucji.
Zobacz też: Ubuntu 19.10 dostępne z nowym motywem graficznym i obsługą systemu plików ZFS