Jak możesz spokojnie pić kawę gdy twoje repo z Gita marznie pod śniegiem?
Arctic Vault
W zeszłym roku GitHub upublicznił swój plan umieszczenia całego oprogramowania Open Source (oczywiście tylko tego znajdującego się w tym repozytorium) w arktycznym schowku. Ten tzw. Archive Program właśnie jest realizowany a w zasadzie finalizowany. Przyszłe pokolenia mają mieć szansę poznać realia programowania z początku XXI wieku – nawet jeżeli nasza cywilizacja upadnie w ciągu najbliższego 1000 lat. Sam kod GitHuba trafił do skarbca 8 lipca 2020 roku, po opóźnieniach spowodowanych – jakżeby inaczej – koronawirusem.
Partner GitHuba w tym przedsięwzięciu – firma Piql – zapisała 21 TB danych repozytorium na 186 bębnach piqlFilm stanowiących połączenie tradycyjnego i nowoczesnego podejścia do składowania danych. Jest to film przeznaczony do przechowywania cyfrowego archiwum w formie światłoczułej taśmy. Taki zasób może być odczytywany nie tylko przez komputer ale także przez człowieka. Wszystko czego potrzebuje ludzkie oko by zapoznać się z ostatnim forkiem Twojego projektu to lupa. Za to człowiek z przyszłości na pewno obejdzie się przy tym bez prądu.
Jak podróżował Twój kod
Pierwotnie projekt miał być zakończony w lutym ale dopiero 15 lipca otwarto granice dla obywateli państw Schengen i zespół Piql mógł wybrać się do Svalbard, leżącego ok. 1000km na północ od kontynentu europejskiego. 186 bębnów z kodem trafiło z obiektu Piql w Drammen w Norwegii do samolotu na lotnisku w Oslo. Samolot wylądował w kilkutysięcznym Longyearbyen i trafiły do współpracującego miejscowego przewoźnika na bezpieczny nocleg. Następnego ranka dane pojechały prosto do kopalni. Aktualnie kolekcja znajduje się bowiem wewnątrz komory w zlikwidowanej kopalni węgla w masywie górskim, pod setkami metrów wiecznej zmarzliny.
Badge dla programisty w nagrodę
Aby wszyscy, którzy przyczynili się do oprogramowania przechowywanego w przechowalni byli rozpoznawalni, GitHub przygotował również specjalną etykietę wyświetlaną na profilu danego developera. Najechanie myszką nad etykietę pokazuje projekty, do których programista się przyczynił, a które ostatecznie stały się częścią Arktycznego Skarbca. Jest to tzw. Arctic Code Vault Badge.
Repozytoria są wzięte do archiwum według stanu na dzień 2 lutego 2020 roku.
Inne projekty "archiwizacyjne
Oczywiście projekt GitHuba nie jest jedynym przedsięwzięciem zmierzającym do zachowania cyfrowej spuścizny ludzkości. Na przykład Internet Archive oferuje tzw. Wayback Machine, znaną chyba wszystkim z możliwości podejrzenia jak dana strona internetowa wyglądała kilka miesięcy albo kilka lat temu. Ponadto jednak służy ona do archiwizowania surowych danych z GitHuba w formie WARC (pliki Web ARChive). Aktualnie zebrali oni 55TB danych. Ich celem jest jednak zapewnienie dostępu do wszystkich archiwów GitHub poprzez komendę git clone, łącznie z komentarzami i wszystkimi innymi metadanymi związanymi z samym kodem.
Także Software Heritage Foundation ma swoje osiągnięcia. Jest to organizacja non-profit, z dość zróżnicowanym akcjonariatem, utworzona w porozumieniu z UNESCO. Obecnie zarchiwizowała ona 130 milionów projektów, włącznie z ich historią rozwoju. Z tego 100 milionów pochodzi właśnie z GitHuba. Jeśli jesteś zmartwiony tym, że dany projekt nie jest jeszcze zarchiwizowany zawsze możesz poprawić tą sytuację z pomocą tej strony.
Wreszcie warto wspomnieć Project Silica. Wykorzystuje on ostatnie odkrycia w zakresie bardzo szybkiej optyki laserowej. Dane są składowane w szkle kwarcowym w wyniku procesu, który trwale zmienia fizyczną strukturę tego materiału. Szkło kwarcowe to wytrzymały nośnik pamięci masowej, który oferuje niezrównaną żywotność danych liczoną (a w zasadzie szacowaną) na dziesiątki tysięcy lat. Jest odporny na zakłócenia elektromagnetyczne, wodę i ciepło. Project Silica odpowiada za zarchiwizowanie 6000 najpopularniejszych repozytoriów na świecie.
