Z tego wpisu dowiesz się:
- co łączy wychowywanie i zarządzanie?
- w jaki sposób te dwie strefy wpływają na siebie?
Kto jest rodzicem, ten wie, jakim wyzwaniem bywa pogodzenie kariery zawodowej i życia rodzinnego. Niektórzy twierdzą wręcz, że zarządzanie firmą to pestka w porównaniu z wychowywaniem dziecka. Wbrew pozorom, te dwie strefy mają ze sobą więcej wspólnego niż mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać. To, kim jesteśmy jako rodzice, wpływa na to, kim jesteśmy w pracy. I odwrotnie - umiejętności, jakich nabywamy kierując zespołem, przekładają się na sposób wychowywania dziecka. Oto, co łączy dobrego rodzica i dobrego managera.
Umiejętności komunikacyjne
Nie będzie przesadą stwierdzenie, że wychowywanie to proces, którego podstawą jest komunikacja. Dzieci potrafią zadawać nawet kilkadziesiąt pytań na godzinę! Znalezienie odpowiedzi na płynące po raz kolejny z ust małego człowieka „a dlaczego?” może najlepszych rodziców wystawić na ciężką próbę. Umiejętność otwartego komunikowania się, precyzyjnego formułowania myśli i wyjaśniania celów to również cechy, bez których trudno wyobrazić sobie dobrego managera.
Cierpliwość
Nie oszukujmy się, rodzicielstwo bywa nużące i monotonne a skuteczni rodzice muszą na co dzień wykazywać się morzem (jeśli nie oceanem) cierpliwości. Podobnie, najlepsi managerowie niestrudzenie wspierają swój zespół w dążeniu do celów biorąc pod uwagę indywidualne predyspozycje i zdolności każdego z jego członków. Sukces pracowników to ich sukces. Zupełnie tak jak w przypadku rodzica, dla którego nie ma lepszego motywatora, jak kolejne osiągnięcia ich dziecka.
Wspieranie niezależności
Mądrzy rodzice są świadomi tego, że na ukształtowanie dziecka mają do dyspozycji zaledwie kilka lat, zanim ich pociecha wyfrunie z domu. Dlatego starają się wspierać je w osiąganiu samodzielności i autonomii tak, by w przyszłości mogło polegać na sobie i było w stanie dokonywać właściwych wyborów. Analogicznie postępują najlepsi szefowie, którzy nie starają się za wszelką cenę zatrzymywać w jednym miejscu swoich pracowników. Wiedzą, że ich zadaniem jest stawianie wyzwań członkom swojego zespołu a przede wszystkim pełnienie roli doradcy i mentora.
Umiejętność przyznania się do błędu
Nie ma nic gorszego niż rodzic z przeświadczeniem, że powinien być przez dziecko postrzegany jako nieomylny. Tymczasem umiejętność przyznania się do błędu i powiedzenia „przepraszam” nie tylko nie nadszarpują autorytetu matki czy ojca, ale wręcz go wzmacniają! To samo dotyczy relacji biznesowych. Szef, który wszystko wie najlepiej, nigdy się nie myli a za wszelkie błędy, w jego mniemaniu, odpowiadają wyłącznie pracownicy, potrafi być prawdziwą udręką.
Nieustanne doskonalenie się
Ilość wyzwań, jakie przed rodzicami stawia wychowywanie dziecka, jest ogromna. Autentyczne rodzicielstwo to zadanie, które wymaga ciągłej autorefleksji, poszukiwania nowych rozwiązań, rozwijania nowych umiejętności i kompetencji oraz uczenia się na błędach. Nie inaczej jest z przywództwem. Otwartość na informację zwrotną, doskonalenie aktywnego słuchania a także chęć eksperymentowania z nowymi metodami to niewątpliwie jedne z kluczowych cech najlepszych managerów.
Płaszczyzn, na których przenikają się rodzicielstwo i zarządzanie z całą pewnością jest więcej. Jest jednak jedna zasadnicza różnica między tymi obszarami: szef może się zmienić, pracownika można zwolnić, natomiast w relacji dziecko-rodzic nie jest to już takie proste…
