Podział zadania na poszczególne funkcje zwiększa produktywność.
Zmiana kontekstu kosztuje więcej, niż nam się wydaje
Grupowanie rzeczy według funkcji może gwałtownie podnieść produktywność. Jeżeli masz do wykonania różnego rodzaju zadania, spróbuj utworzyć z nich zbiory zadań. Uszereguj je w preferowanej kolejności (według czasu, rozmiaru, daty wpływu lub priorytetu) i wykonaj. Grupowanie zadań według funkcji zwiększa produktywność ponieważ minimalizuje koszty przełączania kontekstów, co jest charakterystyczne dla wielozadaniowości.
Multitasking
Tak tak, piszemy o dobrym zarządzaniu tak życiem zawodowym (organizacji pracy) jak i o zasadach pracy nad samym kodem. Takie „przetwarzanie wsadowe” docenisz zwłaszcza jeśli dochodzisz właśnie do wniosku, że jednak nie potrafisz dobrze wykonywać wielu zadań jednocześnie. Na przykład: jedziesz autem i słuchasz podcastu? Myślisz, że to jest wielozadaniowość? Nie – to jest właśnie przetwarzanie wsadowe – poszczególne funkcje oddzielają powyższe zadania. Mimo że wykonujesz dwie czynności jednocześnie to oba te zadania są oddzielone sztywnymi granicami funkcjonalnymi, tj. fizyczną i psychiczną. To dobrze - koszt przełączania kontekstu jest znacznie niższy niż gdybyś robił jednocześnie dwie rzeczy wymagające podejmowania czynności fizycznych. To pewnie dlatego żonglowanie i jeżdżenie na rowerze jednocześnie nie przyjęło się poza cyrkiem :)
Podobnie jest w pracy
Jeśli chodzi o pracę, zwłaszcza o prace inżynieryjne, koszt wielozadaniowości gwałtownie rośnie. Dla programistów w zasadzie wszystkie zadania należą do funkcji poznawczych. W rezultacie wymaga to częstego przełączania kontekstu.
Sprawdź oferty pracy na TeamQuest
Próba kodowania i słuchanie muzyki wchodzi w zakres funkcji poznawczych. Nazywanie zmiennej podczas słuchania tekstów ulubionych piosenek może spowodować przeciążenie poznawcze. Może się okazać, że ustawisz nazwę zmiennej w jakimś związku z aktualnie słuchaną piosenką zamiast ustawić ją w sposób zgodny ze sztuką. Dotyczy to również funkcji fizycznych. Wyobraź sobie, że próbujesz jednocześnie czyścić naczynia i gotować jedzenie. Oboje podlegają funkcji fizycznej, a przełączanie się między nimi jest ogromną stratą czasu. Mycie rąk, wycieranie ich, czyszczenie kropelek wody, upewnianie się, że woda z mydłem nie rozpryskuje się w pobliżu gotowanej żywności itp. Przejście od mycia naczyń do gotowania jedzenia zajmuje po prostu dużo czasu.
Koszt przełączania kontekstu
Jest ogromny a jednocześnie pomijany i niedoceniany przez wielu szefów, nie mówiąc już o szeregowych pracownikach. Jednym ze skutecznych sposobów przeciwdziałania kosztom zmiany kontekstu jest przestrzeganie rozsądnych zaleceń dotyczących grupowania. A konkretnie: grupowanie zadań według funkcji.
Spróbuj przydzielić sobie zadania w ramach funkcji i dzielić je dalej na mniejsze funkcje. Na przykład:
- Pisanie i przeglądanie kodu to dwie oddzielne funkcje w ramach tej samej funkcji poznawczej. Nawet pisanie / przeglądanie kodu dla dwóch oddzielnych baz kodu to dwie oddzielne podfunkcje.
- Segregowanie maili i odpowiadanie na wszystkie e-maile to funkcja poczty elektronicznej. Nawet to jest dalej podzielone na funkcję segregowania wiadomości e-mail i funkcję odpowiadania.
Dlaczego to działa?
Jeśli przyjrzymy się zasadom tworzenia partii zadań, możemy stwierdzić, że tworzenie partii ogranicza zakres zadania i czyni je konkretnym. Każde zadanie wymaga identyfikacji, zrozumienia, a następnie wykonania. Takie „batchowanie” (przetwarzanie wsadowe) zapewnia oszczędność kosztów przełączania kontekstu podczas przeskakiwania z jednego segmentu do drugiego.
Jak będziemy rekrutować dla Ciebie?
Najlepszą analogią jest sortowanie widelców, noży i łyżek, gdy wkładamy je do szuflad. Możemy zrzucić wszystkie sztućce razem. Ale wtedy znalezienie łyżki w tym stosie zajmie trochę czasu, ilekroć będziemy potrzebować łyżki. Zadanie zmienia się od zdobycia łyżki (wykonanie) do znalezienia łyżki (identyfikacja). I to jest koszt, którego chcemy uniknąć.
Zresztą o korzyściach dzielenia problemów na mniejsze meldujemy Wam już jakiś czas.
