Z tego wpisu dowiesz się:

• czy otrzymanie kontroferty to powód do radości?
• z jakimi zagrożeniami wiąże się jej zaakceptowanie?
• co naprawdę kryje się za kontrpropozycją?

Złożenie wypowiedzenia przez kluczowego specjalistę to dla pracodawcy zwykle gorzka pigułka. Zdając sobie sprawę z tego, że rekrutacja zastępcy będzie czaso- i kosztochłonna wielu szefów próbuje zatrzymać takiego pracownika oferując mu znacznie lepsze od dotychczasowych warunki zatrudnienia. Mogłoby się wydawać, że trudno o lepszy dowód na swoją mocną pozycję w firmie. Jak się jednak okazuje, przyjęcie kontroferty to duże ryzyko, które nie zawsze warto podejmować. Oto 5 konsekwencji, jakie wiążą się z tą decyzją.

Brak zaufania

Złożenie wypowiedzenia sprawia, że pracownik już nigdy może nie być postrzegany w ten sam sposób, co wcześniej, nawet jeżeli ostatecznie wycofa się ze swoich planów i przyjmie kontrofertę. Poinformowanie o chęci rezygnacji to w oczach szefa zawsze dowód braku lojalności, a to z kolei wiąże się z ograniczonym zaufaniem. Trudno się dziwić. Pracodawca nie ma pewności, czy taka osoba za kilka miesięcy znów nie będzie chciała odejść i składając kontrofertę niejednokrotnie chce po prostu zyskać więcej czasu na znalezienie zastępcy. Można sobie wyobrazić, jak trudna może być taka współpraca.

Zła atmosfera w zespole

Przyjęcie kontroferty nie pozostaje również bez wpływu na relacje z resztą zespołu. Informacje te trudno jest z reguły ukryć. Nagła podwyżka lub awans jednego z kolegów, spowodowane chęcią zatrzymania go w firmie, mogą wśród współpracowników budzić przekonanie, że atrakcyjniejsze warunki pracy można u pracodawcy wymusić a lojalność i motywacja nie mają tu większego znaczenia. Nie trzeba chyba dodawać, w jaki sposób wpływa to na zaangażowanie członków zespołu, poczucie więzi z firmą a w efekcie jakość pracy.

Zamiatanie pod dywan prawdziwych problemów

Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że zaakceptowanie kontroferty wiąże się z obustronnymi korzyściami. Pracodawca nie traci cennego dla firmy specjalisty, pracownik natomiast zyskuje dla siebie profity bez konieczności kłopotliwej zmiany miejsca pracy. Problem w tym, że wyższe wynagrodzenie czy dodatkowe benefity rzadko bywają jedynymi powodami chęci odejścia do konkurencji. Trudna relacja z przełożonym, nuda i rutyna czy poczucie niedocenienia to najistotniejsze przyczyny, które motywują do zmiany pracodawcy. Czy większe zarobki w dłuższej perspektywie będą w stanie zrekompensować toksyczną atmosferę w pracy?

Utrata szans na rozwój

Przyjęcie kontroferty i odrzucenie propozycji zatrudnienia u innego pracodawcy często wiążą się z utratą szans na rozwój, jakie mielibyśmy w innej organizacji. Wybierając to, co dobrze znane rezygnujemy z możliwości, jakie daje każda zmiana pracy, takich jak nawiązanie nowych kontaktów zawodowych, uczestniczenie w ciekawych, odmiennych od dotychczasowych projektach, poznanie innych metod pracy czy rozwijanie nowych kompetencji. Kto wie, czy równie dobra propozycja pracy szybko się powtórzy?

Odłożenie w czasie tego, co nieuniknione

Z obserwacji rynku pracy i doświadczeń wynika, że niemal 80% pracowników, którzy zdecydowali się przyjąć kontrpropozycję i tak odchodzi z firmy w ciągu kolejnego półrocza lub… zostaje zwolniona. To pokazuje, że podjęcie decyzji o pozostaniu u dotychczasowego pracodawcy jest rozwiązaniem krótkoterminowym i prędzej czy później te same czynniki, które skłoniły pracownika do rozglądania się za pracą gdzie indziej, sprawią, że odejdzie. Z drugiej strony w sprzyjających okolicznościach pracodawca nie zawaha się zwolnić osoby, która już raz zawiodła jego zaufanie, a wówczas przyjmujący kontrofertę może pozostać nie tylko bez zatrudnienia, ale i bez atrakcyjnej dla siebie oferty pracy.

Kontroferta od szefa może wydawać się kuszącą propozycją, zwłaszcza jeśli jej warunki wychodzą naprzeciw naszym oczekiwaniom. Przyjęcie jej wiąże się jednak z dużym ryzykiem, które znacznie przewyższa korzyści, jakie w ten sposób możemy zyskać, i rzadko kiedy jest dobrym rozwiązaniem.